Gdy przez ośrodek przechodzi fala dźwiękowa, zmienia się chwilowe rozmieszczenia cząstek, co oznacza chwilowe zmiany gęstości w danym punkcie ośrodka i chwilowe zmiany ciśnienia. Ciśnienie raz jest nieco większe raz jest nieco mniejsze od wartości średniej. Różnice nie są duże ale zachodzą bardzo szybko, to właśnie jest fala dźwiękowa. Po przejściu fali wszystko zaczyna się normować gęstość i ciśnienie przestają się zmieniać i zapada cisza.
Jednostką natężenia dźwięku to: dB
0 dB - to próg słyszalności dźwięku,
60 dB - to spokojna rozmowa,
120 dB - to bardzo duży hałas, na granicy uszkodzenia słuchu.
Prędkość dźwięku w powietrzu wynosi 333 m/s.
Po przeliczeniu to daje nam 1200 km/h czyli prędkość zbliżoną do prędkości samolotu pasażerskiego.
Wykorzystując znajomość prędkości rozchodzenia się dźwięku w powietrzu można obliczyć jak daleko od naszego miejsca postoju znajduje się burza.
Od momentu błysku grzmotu liczymy ilość sekund do momentu usłyszenia jego dźwięku i dzielimy ilość otrzymanych sekund przez 3. Wynik to odległość w (km) burzy od naszego miejsca postoju.
Dźwięk słyszalny przez człowieka zawiera się w zakresie:
od 16 Hz - do 20000 Hz
Cechy dźwięku
infradźwięki <16 Hz /-/ zakres dźwięków słyszalnych /-/20000Hz> ultradźwięki
Echo i pogłos to efekty odbicia dźwięku o różnego rodzaju przeszkody.
Kilka wartości poziomu hałasu w dB (są to wartości orientacyjne i uśrednione, nie należy uznawać ich za wartości uniwersalne):
COPYRIGHT © FIZYKA W SZKOLE PODSTAWOWEJ